Op de dorpsveiling van 2017 kocht Roel Zilver “een reanimatiecursus bij u thuis voor maximaal 8 personen”.
Hij vertelde dat het hem en Annie Ooteman een goed idee leek om het personeel van de Schalm te leren reanimeren.
Nu heb ik daar ook wel ideeën over en vroeg of we misschien nog wat andere zaken zouden kunnen oefenen om ze helemaal klaar te stomen voor allerlei narigheid die voor zou kunnen vallen in het dorpshuis.
Daar stonden Roel en Annie helemaal voor open!
Het duurde even voor we tot een datum kwamen, maar uiteindelijk lukte het dan in april van dit jaar.

We hebben eerst een paar uur besteed aan het oefenen van de reanimatie en het gebruiken van een AED, een Automatische Externe Defibrillator.
Aan de gevel van de Schalm hangt zo’n apparaat, wat wordt aangeschaft en onderhouden door de gemeente, om bij een hartstilstand supersnelle hulp te kunnen bieden.
Soms denken mensen dat de AED al het werk doet, maar als je de aanwijzingen volgt komt er onverbiddelijk een moment dat de AED zegt: start NU de reanimatie! Best sneu als je dan niet weet hoe dat in zijn werk gaat.
Zowel voor het gebruik van de AED en de reanimatie is regelmatig oefenen erg nuttig.
Dat hebben we dus gedaan in het bovenzaaltje na eerst een flink gebakje naar binnen geschoven te hebben.
Gelukkig hebben Roel en Annie heel talentvol personeel dus uiteindelijk lukte het iedereen naar behoren.
Ze vonden het wel zwaar werk. Bij de reanimatie hoort ook de verslikking.
Hier bleek dat sommigen uit het gezelschap hun grenzen niet kennen, en er lustig en stevig op los sloegen.
Enig afremmen was niet overbodig. De Stabiele Zijligging ging fantastisch. Tot zover het bloedvrije deel van het programma.
Na een kopje koffie trad Ben Koomen binnen.
Ben is een regelmatige bezoeker van de Schalm en voormalig slager, maar die dag vooral beroepsslachtoffer.
Hij heeft een opleiding van 2 jaar gedaan om precies te weten hoe hij een wond moet maken, of hoe hij een ziekte kan uitbeelden. In zijn toverkoffer zitten zelfs gebitten waar een bloederig gat in zit waar een tand is uitgeslagen, en een afgehakte vinger.
Hij kan grimeren dat er een mes uit zijn ribben steekt, of een mooie brandwond, of een afgeknelde nagel, als ik het aan hem vraag kan hij bijna alles.
Voor deze middag hadden we een lijstje gemaakt van letsels die in het Dorpshuis zouden kunnen gebeuren.
We wilden kijken hoe ver de mensen kwamen door hun gezonde verstand te gebruiken, en zonder veel EHBO-kennis.
Zo kreeg Ben als een biljarter-op-leeftijd een hartinfarct en moesten de personeelsleden zo goed mogelijk helpen.
Natuurlijk werd het niet meteen herkend, maar uiteindelijk werd er gebeld met 1-1-2, en werd het slachtoffer gerustgesteld. Waarschijnlijk waren ze allang blij dat Ben geen hartstilstand had.
Bij het napraten hebben we nog besproken hoe dat bij vrouwen anders is.
Een ander letsel was een ernstige snijwond in de hand van een kapot glas in de spoelbak.
Ben had een prachtige snee aan de binnenkant van zijn hand met een berg bloed.
Met behulp van het meegenomen materiaal werd een verbandje geïmproviseerd.
We hebben wel wat nagepraat over schone en vuile wonden, over wel of niet ontsmetten, over de keuze van verband, en over het gevaar van gesneden pezen en zenuwen.
In zo’n situatie is het allerbelangrijkste om snel iets op de wond te doen, en wel liefst iets schoons, om de bloeding te stoppen en al dat bloed uit het zicht te halen.
Enige discussie ontstond over het verwijderen van glas uit een wond. Als EHBO-ers doen we dit absoluut niet, maar daar was niet iedereen het mee eens.
Hopelijk is het nooit nodig om deze discussie in de praktijk toe te passen.
Bijzonder akelig was de open botbreuk die Ben opliep toen hij struikelde op de Jeu de Boulebaan.
Dit was duidelijk een akkefietje waar enige kennis wel van pas kwam.
Een open botbreuk is buitengewoon gevaarlijk omdat er kans is op heel gevaarlijke infecties.
Dat moet dus ingepakt.
Alleen mag je de breuk juist weer niet bewegen.
Daar zijn truukjes voor maar die moet je dan wel kennen.
Gewoon een rolletje om de pols is hier niet zo’n strak plan.
Liever steriel gaas met wat plakwerk er omheen.
En een open botbreuk is niet altijd een gat waar een megabot uitsteekt, maar vaak ook een klein gaatje in de buurt van de breuk. Weest waakzaam!
Na nog een paar andere letsels te hebben gespeeld en behandeld gingen de cursisten met zijn allen uit eten.
​Ze hebben dit absoluut verdiend.
Ben en ik kregen een heerlijk wijntje mee.
​We konden tevreden naar huis, want we weten dat we voortaan in de Schalm weer een stukje veiliger kunnen genieten van alles wat er te beleven is.

Elma Verhoef

Instructeur EHBO-Drechterland